Η Ιστορία της Σπιναλόνγα

                   

Ο πρίγκιπας Γεώργιος κατάφερε να πείσει την Κρητική δημοκρατία να βρει λύση. Έτσι αποφασίστηκε να κάνουν τη Σπιναλόγκα αποικία για ανθρώπους με λέπρα. Οι τούρκοι είπαν ότι στη Σπιναλόγκα θα πήγαιναν όλοι οι λεπροί της Κρήτης (και σύντομα όλης της Ελλάδας) ώστε να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Σύντομα όλοι οι τούρκοι εγκατέλειψαν το κάστρο και έτσι το ίδιο έτος 1903 έληξε η τουρκική κατοχή της Σπιναλόγκας.

Η ασθένεια της λέπρας ήταν μια από της πιο τρομακτικές ασθένειες από την αρχαιότητα. Οι άνθρωποι φοβόταν τους λεπρούς και την ασθένεια τους και πάντα παρέμεναν σε απόσταση από όσους έφεραν την ασθένεια. Μέχρι το 1903 οι λεπροί ζούσαν σε σπηλιές στο Ηράκλειο. Όπως ίσως γνωρίζετε η νόσος αυτή προκαλεί ανοιχτές πληγές στο σώμα, ειδικά για τα χέρια και τα πόδια. Συχνά προκαλεί την ολοκληρωτική απώλεια δακτύλων σε χέρια και πόδια. Σε εκείνες τις μέρες η λέπρα σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλούσε τρομακτικές πληγές στο πρόσωπο με αποτέλεσμα την απώλεια της μύτης και των αυτιών του αρρώστου. Οι ιστορίες ανθρώπινου πόνου αυτής της αρρώστια ατελείωτες. Μερικές φορές η ασθένεια χτυπούσε παιδιά, μικρά αγόρια και κορίτσια και έπαιρνε από δύο έως τρία χρόνια μετά την μόλυνση έως ότου εμφανιστούν η πρώτες πληγές στο σώμα τους. Ακόμα και σήμερα η ασθένεια αυτή αντιμετωπίζεται με δυσκολία αν ο ασθενής δεν μπει από νωρίς σε θεραπεία.

Αν αναρωτιέστε τώρα πως ζούσαν οι ασθενείς στο νησί μπορείτε να το καταλάβετε αν επισκεφτείτε ποτέ τη Σπιναλόγκα. Μπαίνοντας από την μεγάλη πέτρινη είσοδο στην οδό του πόνου θα περπατήσετε προς την κατεύθυνση των καταστημάτων και των μικρών σπιτιών που βρίσκονται στο κάτω μέρος των λόφων, κατά μήκος της ακτής και κοντά στην κύρια πύλη. Σε συγκεκριμένες ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας πρέπει να υπήρχε ζωή ακόμα και εκεί. Άνθρωποι να πηγαίνωέρχονται στα σοκάκια συζητώντας και γελώντας όλα θα ήταν φυσιολογικά εκτός από το γεγονός ότι υπήρχε η θανατηφόρα ασθένεια της λέπρας. Μερικοί από τους λεπρούς ήταν και παντρεμένοι μεταξύ τους και ζούσαν μαζί σε μικρά σπίτια έχοντας μερικές φορές και κήπο έχω καθώς και κάποια οικόσιτα ζώα (κότες, σκύλο, γάτα).

Οι ιερείς έκαναν ωστόσο και ευχάριστες τελετές κάποιες φορές. Άνθρωποι με την ασθένεια της λέπρας ερωτευόταν μεταξύ τους και παντρευόταν κατά τη διάρκεια των ετών που λειτουργούσε η αποικία των λεπρών 20 μωρά γεννήθηκαν στη Σπιναλόγκα. Όποτε αποφασίσετε να επισκεφθείτε τη Σπιναλόγκα θα απολαύσετε ένα υπέροχο ταξίδι με ένα από τα σκάφη μας.